Monika

monikaWitaj na moim blogo-pamiętniku 

Jestem szczęśliwą kobietą,  a nawet feministką kochającą wszystko, co  jest kobiece i piękne, introwertyczną marzycielką, idealistką, i niestety perfekcjonistką…

Kocham ludzi i kocham samotność: tą w otoczeniu przyrody najbardziej, chociaż i sofa z kocykiem też wystarczą.

Lubię moją rodzinkę, kocham męża i moje maluchy, które uczą mnie, jak żyć i dają tyle szczęścia. Tak samo lubię i ucieczki od nich, których potrzebuję, by się zregenerować.

Czasem jestem jak gejzer emocji, czasem zbyt chłodno oceniam świat poza mną.
Mój „zgrzyt” z otaczającym mnie światem przeplatam z zachwytem nad pięknem istnienia.

Interesuje mnie w skrócie – wszystko, głodna jestem fascynującego życia, które postrzegam jako prawdziwą przygodę. Uwielbiam grzebać w różnych dziedzinach nauki i sztuki, kocham poezję, mam umysł bardziej ścisły i matematyczny, choć w zasadzie na końcu skończyłam humanistyczne studia.

Mocno wierzę w istnienie Stwórcy, który jedynie potrafi do końca przeniknąć zakamarki mojej duszy, i rozumie mnie, bo sam ukształtował moje zwariowane i nieprzeniknione serce.

Piszę tutaj mój wirtualny pamiętnik:
*dla siebie – by wracać do wcześniejszych wpisów i zdarzeń
*dla przyjaciół i mojej rodzinki – jak nie chce im się zadzwonić, tutaj zobaczą, co mi w duszy gra…
*dla każdego, kto tu zajrzy do poczytania zwyczajnie

Miłego czytania

ps. miło mi będzie, gdy zostawisz swój ślad, wpisując komentarz 😉

Monia Zuber