Odkąd rok temu odeszłaś, usycham z tęsknoty i bólu…

Włosy moje matowe, jak suche pędy jesiennych traw, szeleszczą mi do ucha. A wiatr kołysze je bezwiednie… Łzy niemiłosiernie palą oczy, jak kwas. Serce kuli się i marszczy. A wszystko z tęsknoty za Twoim spojrzeniem, za Twoim uśmiechem, dotykiem Twej dłoni.

W moim sercu noszę Cię na zawsze. Jesteś tam wesoła i pełna ciepła. Twe długie włosy jak dzikie wino pną się i pachną  świeżością. Twoje oczy śmieją się do mnie, a ramiona obejmują czule. Kwitniesz spokojem, dobrocią i pięknem. Taką Cię znałam, taką pokochałam.

Takiej mi Ciebie brakuje…