Wolontaryjnie prowadze lekcje etyki w małej szkole demokratycznej. Mam ostatnie zajęcia we środę. Zaraz po nich dzieciaki proszą, byśmy jeszcze parę chwil spędzili w pobliskim parku.

Prawie co tydzień powtarza się podobny schemat: rozmawiamy na zajęciach na temat szacunku do innych, poszanowania odmienności, o prawach człowieka (dzieci, kobiet… a nawet zwierząt), o umiejetnościach komunikowania emocji i własnych potrzeb, itp. …następnie jestem świadkiem, jak dzieciaki w parku „tłuką” się, biją, przewracają, prowadzą bitwy i siłują się ze sobą. Zawsze są jacyś sprawcy, ofiary, poszkodowani. Są łzy, spodnie ubrudzone trawą i błotem oraz małe dramaty.

Oni mają lekcję najpierw a potem ja. Tak się wymieniamy.

Zdjęcie: Anjan Kumar Kundu